ΦΟΒΟΣ ΜΗ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΤΩΧΕΥΣΗΣ ΤΗΣ ΛΑΡΚΟ
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
- Δημοσιεύτηκε στις Παρασκευή, 01 Απριλίου 2022 13:02
Ισχυρή πιθανότητα να μην υπάρξει επενδυτής - Νέα αναβολή για την κατάθεση προσφορών
Για τις 5 Μαΐου μεταφέρθηκε η προθεσμία υποβολής δεσμευτικών προσφορών στους παράλληλους διαγωνισμούς που «τρέχουν» το ΤΑΙΠΕΔ και ο Ειδικός Διαχειριστής για την ιδιωτικοποίηση της ΛΑΡΚΟ, η οποία κανονικά εξέπνεε σήμερα, 31 Μαρτίου.
Η νέα παράταση οφείλεται στο γεγονός ότι δεν έχουν ακόμη επιλυθεί οι δύο βασικές εκκρεμότητες της ιδιωτικοποίησης, δηλαδή το εργασιακό και η περιβαλλοντική αδειοδότηση. Δηλαδή, δεν έχει προχωρήσει το σχέδιο για τις ομαδικές απολύσεις των εργαζομένων, ενώ ακόμη δεν έχει δημοσιευθεί η Απόφαση Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων (ΑΕΠΟ) για τη λειτουργία του μεταλλουργικού εργοστασίου της ΛΑΡΚΟ στη Λάρυμνα.
Παρά την αύξηση της τιμής του νικέλιου, η αγορά θεωρεί πως η υποβολή ακόμη και μίας προσφοράς θα είναι επιτυχία. Ο κάθε επενδυτής, γνωρίζει ότι χρειάζονται επενδύσεις τουλάχιστον 200 εκατ. ευρώ, ώστε να «θωρακισθεί» περιβαλλοντικά η υφιστάμενη μέθοδος λειτουργίας (πυρομεταλλουργία), με την οποία παράγει αποκλειστικά σιδηρονικέλιο (κράμα νικελίου και σιδήρου), το οποίο αποτελεί πρώτη ύλη για την παραγωγή χάλυβα.
Επίσης, θα χρειαστεί μία επένδυση της τάξης των 400 εκατ. ευρώ για τη νέα παραγωγική διαδικασία (υδρομεταλλουργία), για την υλοποίηση της οποίας θα απαιτηθεί επίσης ένα σημαντικό χρονικό διάστημα. Το νικέλιο και το κοβάλτιο έχουν χαρακτηρισθεί ως ο «χρυσός της νέας εποχής», καθώς χρησιμοποιούνται στην κατασκευή μπαταριών και επομένως εμπλέκονται τόσο στην ηλεκτροκίνηση, όσο και στην «πράσινη» μετάβαση της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ.
ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ;
Ορατός είναι ο κίνδυνος για τους περίπου 1.060 εργαζόμενους της Λάρκο να απολυθούν χωρίς να λάβουν τις αποζημιώσεις τους. Ο νόμος 4664/20 με τον οποίο η Λάρκο τέθηκε σε καθεστώς ειδικής διαχείρισης είναι σαφής: Οι εργαζόμενοι θα αποζημιωθούν εφόσον απολυθούν πριν πωληθεί η εταιρεία, καθώς εντάσσονται στο παθητικό της επιχείρησης, ενώ ο διαγωνισμός πώλησης αφορά το ενεργητικό της βιομηχανίας.
Σε αυτή την περίπτωση ο κρατικός προϋπολογισμός έχει κάνει πρόβλεψη για ένα κονδύλι της τάξης των 21 εκατ ευρώ. Αν όμως δεν έχουν απολυθεί μέχρι την ημερομηνία ανακήρυξης του πλειοδότη ή αν ο διαγωνισμός κηρυχθεί άγονος και η εταιρεία οδηγηθεί σε πτώχευση, τότε θα αποζημιωθούν από τον πίνακα διανομής που θα καταρτίσει ο Ειδικός Διαχειριστής.
Στην πρώτη περίπτωση θα αποζημιωθούν από το τίμημα που θα καταβάλει ο επενδυτής και στη δεύτερη περίπτωση από την τμηματική πώληση του ενεργητικού της εταιρείας. Και στις δύο περιπτώσεις όμως ενδέχεται να μη λάβουν τίποτα, καθώς στους πιστωτές προηγείται το κράτος με τα 52 εκατ.ευρώ που έχει δώσει στον Ειδικό Διαχειριστή για τις λειτουργικές δαπάνες της εταιρείας τις χρονιές 2020, 2021, αλλά και για το πρώτο τρίμηνο του 2022.
Ακόμη και αν προκύψει κάποιο ελάχιστο ποσό από την πώληση του ενεργητικού για τους εργαζόμενους αυτό θα το λάβουν μετά από 4-5 χρόνια όπως έχει δείξει η εμπειρία από αντίστοιχες περιπτώσεις.
